Herken je dit stukje speelgoed nog? Met deze vormenstoof leren peuters spelenderwijs verschillende vormen (her)kennen. Toen ik vastliep in mijn werk, leerde dit speelgoedje mij anders naar mijzelf te kijken.
Ik had een goedbetaalde vaste baan op korte afstand van huis. De werk-privébalans was ronduit prima, wat superfijn was met twee kleine kinderen. Leuke collega's ook. Nooit gedoe. En toch voelde ik intuïtief aan dat dit niet meer de plek voor mij was..
Wat doe je in zo'n geval?
Voor mij was het toen simpel: ik moest ‘niet zo moeilijk doen'. Ik kon genoeg redenen bedenken waarom deze baan op dit moment in mijn leven de juiste keuze was. Daarmee hield ik dit - voor mij akelige gevoel- wel zeker een paar maanden op afstand.
Maar ja… gevoelens zijn als een klein kind dat een ijsje wil: het blijft aan je jas trekken en vragend naar je kijken.
Toen ik eenmaal durfde toe te geven dat ik deze baan niet meer wilde, popte de volgende reflex op: Waarom dan wel niet? Want NO WAY dat ik zonder een overtuigend, weloverwogen ‘verhaal’ een beetje aan mijn gevoel ging toegeven. In diezelfde periode kwam ik overigens bij de haptonoom terecht (zie mijn vorige bijdrage). Maar dat had hier natuurlijk helemaal niets mee te maken 🙈.
Terwijl ik zat te broeden op dit superverstandige ‘interne persbericht’, zag ik mijn dochtertje op de grond spelen met een vormenstoofje. Ze probeerde een sterretje door een vierkantje te duwen. Na wat gedraai, geduw en getimmer, gaf ze het op en probeerde een volgende opening. En verrek, dit keer paste het wel. Haar gezichtje lichtte op. In tegenstelling tot de boze frons bij de eerdere poging met het vierkantje...
Ineens vielen er kwartjes. Hoe lang was ik onderhand niet bezig met duwen, draaien en timmeren? Waarom deed ik dat? Wat kostte me dat wel niet? En *dikke keel*, volgens mij doe ik dit al heel lang zo..
Herken je dit?
👉 Blijf jij maar doorgaan met proberen?
👉 Mag jij van je verstand niet 'zomaar’ toegeven aan je gevoelens?
👉 Wring jij jezelf in allerlei bochten om die baan/opdracht/relatie wél te laten kloppen?
👉 Staat er binnen in jou een klein kindje steeds maar aan je jas te trekken?
Als holistisch life & loopbaancoach help ik je graag om beter naar jezelf te leren luisteren én daar dan ook echt iets mee te gaan doen. Dat doe ik door reguliere én alternatieve coachtechnieken met elkaar te combineren.
Neem je contact met me op?
Lieve groet,
Marcella
Reactie plaatsen
Reacties